Obiekt, o którym chcemy Wam dziś opowiedzieć nie jest prawdopodobnie szerzej znany i część z naszych Czytelników mogła o nim nigdy nie słyszeć. Zabytkowy budynek Komory Wodnej, bo o nim mowa, znajduje się na Pradze Północ u wylotu ulicy Kłopotowskiego, czasem bywa też on nazywany Domem pod Kolumnami.
Został on zbudowany w latach 1824-1825 przy wjeździe na wybudowany wówczas most łyżwowy. Most ten łączył oba brzegi Wisły na wysokości ulicy Bednarskiej na lewym brzegu i Brukowej, obecnie Kłopotowskiego, na prawym. Budynek należał do warszawskiego Wydziału Mostowego, którego zadaniem było m.in. pobieranie opłat za przejazd i przewóz towarów. Urząd ten sprawował również nadzór nad samym mostem.
Klasycystyczny projekt dwukondygnacyjnego budynku wykonany został przez Antonio Corazziego. Fasada ozdobiona jest dużą płaskorzeźbą znajdującą się w trójkątnym tympanonie. Ukazuje ona boga mórz Neptuna, który wieziony jest w rydwanie zaprzężonym w cztery konie o rybich ogonach, w otoczeniu pary delfinów. Płaskorzeźba ta została wykonana przez Tomasza Accardiego.
Wraz z wybudowaniem w 1864 roku Mostu Kierbedzia, który był już konstrukcją stałą, zaniechano wznoszenia tzw. mostów łyżwowych. Komora znalazła się wówczas na uboczu i straciła swe znaczenie. Nieremontowany i podtapiany przez wylewającą Wisłę budynek coraz bardziej popadał w ruinę. W konsekwencji, w 1869 roku konieczna była rozbiórka zachodniego skrzydła budynku znajdującego się od strony Wisły. Wschodnie skrzydło zaś zostało gruntownie przebudowane i podwyższone. Po remoncie zamieszkali tu pracownicy praskich wodociągów, które swą siedzibę miały przed budynkiem Komory, na placu Mikołajewskim.
Komora wodna szczęśliwie przetrwała obie wojny światowe. Po drugiej z nich, w latach 1944-1945, mieszkali tu saperzy radzieccy budujący most wysokowodny.
W latach 60-tych budynek wyglądał już jak całkowita ruina, brakowało również płaskorzeźby, która ze względu na jej stan została zdemontowana. Jedynym ratunkiem okazało się wówczas wpisanie całego budynku do rejestru zabytków, co nastąpiło w 1965 roku. Odbudowa Komory nastąpiła w latach 1975-1980 wg projektu Bolesława Świderskiego. Na początek rozebrane zostało wschodnie skrzydło, następnie oba skrzydła odbudowano zgodnie z pierwotnym projektem, przywrócono również wystrój centralnej części budynku. Od 1986 roku mieści się tu praski Pałac Ślubów. W latach 2007-2008 wykonano kolejny remont.
Będąc na miejscu i oglądając budynek, warto również zwrócić uwagę na dwie, XIX-wieczne tablice znajdujące się w środkowej części fasady. Pokazują one poziom wody w czasie powodzi z lat 1813, 1839 i 1844.
Na koniec jak zwykle zachęcamy wszystkich naszych czytelników do spacerów, tym bardziej, że aura robi się coraz bardziej dla nich sprzyjająca. Poprawiają one kondycję, a przy okazji dają możliwość poznania wielu ciekawych miejsc.
Super artykuł. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuń