Dwie setki Warszawskich adresów

Niestety w ostatnim czasie pogoda nas nie rozpieszcza i nie zachęca do spacerów po Warszawskich brukach, a szkoda bo całkiem niedawno nakładem wydawnictwa Skarpy Warszawskiej ukazały się dwie książki mogące być świetną inspiracją i doskonałą pomocą przy planowaniu tras spacerowych po stolicy.

Mamy tu na myśli dwa pierwsze tomy nowej serii varsavianistycznej "Echa Dawnej Warszawy" autorstwa Ireneusza Zalewskiego o tytułach odpowiednio: 100 adresów oraz Kolejne 100 adresów. Publikacje te są zbiorem felietonów gazetowych jakie ukazały się na łamach kilku tytułów prasowych na przestrzeni łącznie blisko 28 lat, choć część artykułów nie jest sygnowana datą stąd trudno wnioskować czy wcześniej w ogóle ukazały się drukiem lub zostały napisane niejako specjalnie do tej książki.

Niewątpliwie to właśnie charakterystyczny styl pisania dla prasy jest bardzo mocną stroną tej publikacji. Krótka forma niegdyś wymuszona przez twardy rygor gazetowych norm dla poszczególnych artykułów, dziś sprawia że tak dobrze się czyta kolejne strony obu tomów. Każda notka jest całością sama w sobie i daje możliwość swobodnego czytania właśnie pojedynczych wpisów w sposób absolutnie niezależny od poprzednich i po nim następujących. Czyni to z tych książek świetne narzędzie umożliwiające szybkie przybliżenie sobie podstawowych informacji o interesującym nas budynku, czy ulicy bądź konkretnym adresie. Ułatwia to też tytulatura samych notek co sprawia, że odnalezienie w spisie treści interesującego nas obiektu staje się banalnie proste. Indeks osobowy zaś, gdzie przy imieniu i nazwisku postaci jest podane czym się ona zajmowała, umożliwia jednoznaczne zidentyfikowanie bohatera poszczególnych wpisów.

Na uwagę zasługuje też bardzo bogata ikonografia, nie tylko w formie dobrze znanych reprintów pocztówek z początków XX w. ale także i wiele dosyć rzadkich zdjęć budynków często już nie istniejących. I kto wie, czy to nie jest jeden z największych atutów tej pozycji. Pozwala nam bowiem na chwilę zagiąć czasoprzestrzeń i zajrzeć w przeszłość do miejsc, których już nie ma, poznać je i zrozumieć przez to lepiej, jak kształtowały się losy naszej stolicy, na przestrzeni burzliwych przecież dziejów ostatnich dwóch stuleci.

Pomimo, że część artykułów była pisana na początku lat 90. ubiegłego wieku, a przez te zaledwie dwadzieścia lat dużo się w Warszawie zmieniło, to autor zadbał należycie o czytelnika. Opatrzył starsze notki stosownym współczesnym komentarzem dzięki czemu łatwiej zorientować się jak sprawy mają się obecnie z danym miejscem. Dzięki czemu można trochę traktować te dwa tomy jako swego rodzaju przewodniki, z zastrzeżeniem ich specyficznej formy, która bardziej ma zainteresować mieszkańców miastem niż prezentować je dla odwiedzającego stolicę turysty.

Na koniec kilka słów o formacie. Książki wydane są w twardej oprawie i utrzymane w jednolitej stylistyce graficznej która będzie charakterystyczna dla całej serii i sprawia, że książki dobrze prezentują się na półce i wyróżniają się z szeregu innych. Na pewno takie solidne wydanie jest praktyczne w domowych pieleszach, być może jednak warto by pomyśleć o drugim wydaniu w miękkiej okładce i nieco mniejszym formacie, tak by łatwo było taki egzemplarz zabrać do torebki czy plecaka i ruszyć z nim w miasto. Tak więc starym zwyczajem nie pozostaje nam nic innego niż zaproponować Wam byście nie zważając na aurę spróbowali wyrwać się w nadchodzący weekend na ulice i place Warszawy - albowiem miasta do końca nie da się poznać zza biurka czy fotela. Głęboko wierzymy, że nie da się tego zrobić inaczej, niż spacerując bez zgiełku i pośpiechu, by mieć czas na zobaczenie choć ułamka tego o czym pan Ireneusz, w swoich dwóch setkach warszawskich adresów tak pięknie napisał.